పాంచరాత్ర ఆగమ శాస్త్ర , జ్యోతిష్య ,వాస్తు మరియు న్యాయ సలహా దారుడు, మరియు అర్చకులు

16. Nayaganai ninra Hey , He who guards the palace of నందగోపా . Hey, who guards the ornamental door with flags, Please be kind to open the door with bells, For yesterday the enchanter Kannan , Has promised to give beating drums, To us the girls from the houses of cow herds. We have come after purification, To wake Him up with song, So do not talk of this and that, Hey dear man, And open the door with closed latches, So that we can worship our Goddess నీల దేవి. 17. Ambarame Thannere Hey Nandagopa , who does good deeds and charity, Who gives water, cloth and food to others, Pleas wake up. Our lady యశోద , who is the light of the homes of cow herds, She who is dear to all the ladies, Please wake up. Hey, కృష్ణ who is the king of Gods, Who went up tearing th sky. Please wake up, and do not sleep. Hey Baladeva , who wears pure golden anklets, Please wake up along with your brother, So we can worship our Goddess నీల దేవి. 18. Undhu Madha kalitran Hey , Who is the fair daughter in law

గురువారము తేది ౩౧-౧౨-౨౦౦౯ రోజున అర్తా నక్షత్ర ములో, మిథున రాశి యందు చంద్ర గ్రహణము సమయము రాత్రి ౧౨-౨౨ నిమిశాములనుండి రాత్రి ౧-౨౪ నిముషముల వరకు ఉంటుంది. అర్తా నక్షత్ర జాతకులు, మిధున,కర్కాటక, వ్రుచ్చిక రాశి వారు ఈ గ్రహనమును చూడకుండా ఉండటము మంచిది. మధ్యాన్నము ౩-౦౦ గంటలలోపు భోజనములు ముగించడము మంచిది. గ్రహణ దోష నివారణకు వెండి చంద్ర బింబమును, బంగారు నాగ బింబమును నేయిచే నిండిన తామ్ర లేక కంచు పాత్ర యందు ఉంచి నువ్వులు, వస్త్రములు, దక్షినయు కలిపి, సంకల్ప మంత్రములతో చంద్రున్ని,కేతువుని ధ్యానించి,తమో మయా అనే శ్లోకము చదువుతూ దాన వాక్యములు చదువుతూ మంచి బ్రహ్మునికి దానము చేసినచో దోష నివారణ అవుతుంది. దేవుని విగ్రహాల పైన, నీటిలో, బియ్యము,పప్పుల మీద ధర్బాలు ఉంచవలెను.

Each Pasuram (ode to Gods) of Thiruppavai is generally named by the first few words of the poem .These are given first and a translation in to verse given then:- 11. Katru karavai Oh daughter of the cattle baron, Who milks herds of cows, And wages war on enemies And makes his enemies loose their strength, Oh Golden tendril, Oh lass who has the mount of venus, Like the hood of the snake, Wake up and come, When your flock of friends, Have come to your courtyard, And sing of Krishna , Who has the colour of the cloud, Oh rich , rich lady, How can you neither move nor talk, And lie in deep trance, And not worship our Goddess pavai. 12. Kanaithilam Katrerumai Hey, sister of the rich one , who owned, The mooing she buffalo with a calf , Which took pity on the calf, And gave out plenty, Of milk to it through its udder, And made his courtyard slushy with milk, We are assembled in thine yard, In the dripping fog, And sing about Him, Who killed in anger the king of Southern Lanka , And who is

Each Pasuram(ode to Gods) of Thiruppavai is generally named by the first few words of the poem.These are given first and a translation in to verse given then:- 1. Margazhi Thingal In this month of Marghazhi , On this day filled with the light of moon, Come for bathing, Oh ladies who are richly dressed, And Oh ladies in rich homes of cowherds, For he with the sharp spear, He who kills his enemies without mercy, He who is the son of Nanda gopa , He who is the darling son of Yasodha , Who wore scented flower garlands, He who is a lion cub, He who is pretty in black colour, He who has small red eyes, He who has a face like the well-lit moon, And He, who is our Lord Narayana , Is going to give us big drums, So that we bathe and worship Our Goddess Pavai, In a way that the whole world sings about. 2. Vaiyathu Vazhvirgal Oh, people of this world, Be pleased to hear of those penances, That we daily do for the worship of Pavai, We will sing of those holy feet, Of Him who sleeps in the ocean

సూర్యుడు ధనుసు రాసి యందు ప్రవేశించిన దినము నుండి మకర రాసి కి ప్రవేశించు వరకు గల మద్య దినాలను దనుర్మాసమని అందురు. ఈ మాసములో రాత్రి ఎక్కువగా వుండి పగలు తక్కువగా ఉండును. కావున ఉదయము పూటనే పొంగలి గాని దద్యోజనము గాని దేవునికి నివేదించి తినవలయునని నియమము చేసినారు. ఈ పొంగలిని పెసరపప్పు ౨ భాగాలు, బియాము ౧ భాగము, కొద్దిగా మిరియాలు, లవంగాలు, కొబ్బెర, వెన్న లేదా నెయ్యి వీటన్నిటిని చేర్చగా పొంగలి తయారగును. ఆయుర్వేద శాస్త్రము ప్రకారంగా పొంగలిని తింటే మూడు రకాల దోషాలు పోతాయి. వీర్య వృద్దిని, పుష్టి ని కలిగించును. సమస్త రోగ శమన కారి.

ఒక భక్తుడు was born in పచ్చని పల్లెలో in the Chola . He was a great devotee of Lord Shiva, but he had no children. He prayed to the Lord , and the Lord granted him his wish. ఆ భక్తుని wife gave birth to a girl. The Lord blessed the భక్తుడు by giving him a ఆడ bidda instead of a కొడుకు. reason was that it was through this daughter that the world was to see the extent of the భక్తుని devotion to Lord Siva. When she పెళ్లి ఈడుకు రాగానే , a suitable పెళ్లి కొడుకు had to be found. Her తండ్రి that Iyarkon Kalikama Nayanar would be the one to wed his daughter. There could be no better choice, for Iyarkon Kalikama Nayanar was as devoted to Lord Siva as భక్తుడు himself. On the day of the పెళ్లి రోజున , the bride was dressed up, and awaited the arrival of the groom. Just then a devotee of Siva (Sivan adiyar) came to the place of wedding. Manakkanchara Nayanar welcomed him and asked his బిడ్డను to take the adiyar’s ఆశీర్వచనము . The girl did so. The Sivan adiyar said to Manakkanchara Na

ముకుందమాల అనేది చాల అందమయిన పద్యాల మాల in సంస్కృతము language adoring శ్రీమన్నారాయణ . శ్రీ కులశేఖర ఆళ్వార్ రాజు మాత్రమే కాదు (12 th century) but one of the twelve always whose compositions expressing their ecstatic divine experiences form the Divya Prabandam in తమిళ language. The term “Alwar” means one who is immersed in divine consciousness and also one who has won the grace of Sriman Narayana through total surrender to Him. In the worship of Lord, it is a common experience that a joyous experience occurs to a devotee when he or she sees a beautiful garland of flowers adoring the Lord. The special role of garland of flowers in the life of Andal is well-known. In Mukandamala, Sri Kulasekhara Alwar has outpoured his divine experiences through a garland (mala) of poems to the Lord Mukunda. Etymologically, “Mukunda” means “the Lord Who gives Mukti (Liberation) or Moksha”. In about 40 poems , Sri Kulasekhara has emphasized uncompromising devotion to the Lord and how to achieve t

నర ద్రుష్టి ని కూడా ఆ భగవంతుని మీద పడకుండా అమ్మవారు రక్షణగా ఉన్నారు ఆ భగవంతుని చాతిమీద నివాసము పెట్టుకుని ఉన్న అమ్మవారు కాబట్టి భగవంతుని ఆభరణాలు ఇంకా ఇంకా జిగేలు మనిపించి విలువ కట్టలేనంతగా వెలిగిపోతున్నాయి.రావణుడు రాముడిని చంపి రమ్మని మారీచుడిని పంపినాడు. సీతలేని రాముడుగా ఉండుట చూచి, సీతమ్మను పెళ్ళిచేసుకుని ఉన్న రాముడికి అనంత శక్తి కలిగి ఉన్నాడు, కాబట్టి నేను రాముడిని చంపలేను అని రావనసురినితో అంటాడు.పెరియ వచన పిళ్ళై అంటాడు. భగవంతుడు ఒక వజ్రము. కాని వజ్రాలలో చాల రకాలు. వజ్రము విలువగాలది అంటే మిగతా వజ్రాలకంటే అతి ఉత్తమ మయినది కాదా అర్థము. అలాగే భగవంతుడు వజ్రము అని అనుకుంటే లక్ష్మి అమ్మవారు ఆయన తో పాటు ఉన్నందువలన అతను విలువ కట్టలేన్తగా అయినాడు అని వర్ణిస్తాడు ఒక పాశురములో.అల్లాగే మంచి సుగంధము ఇచ్చే పూవులు ఎక్కువ విలువ కట్టినట్టే ఆ మహలక్ష్మి కలిగి ఉన్న భగవంతుడు కూక అతి విలువ అయిన వాడు.కాబట్టి భగవంతుని ఆత్రత అంతా గూడ ఆమె బాగుండాలని. ఆమె బాగుండాలంటే అతడు బాగా ఉంటాడు. అలాగే శంకు మరియు చక్రము గురించి చెప్పినాడు. గోదాదేవి కూడా తన పాశురములో తనకు శంకు కావాలని ప్రార్థించింది. ఎందుకంటే చక్రము కంటే

నీళ్ళు లేని బూములకు నీళ్ళు పోసినచో మంచి పంటలు పండిస్తాయి. కాని బీడు బూములకో నీళ్ళు పోసినచో ఏమి లాభము లేదు. అలాగే అనవసర ఆలోచనలతో కాలము వృధా చేయడము తప్ప. కాని దేవుని ఆలోచనలు, మంచిపని ఆలోచనలు ఉంచుకోవాలి.సంపదలు, చదువులు, పుట్టతము, చనిపోవడము, సంసారము ల మీద మన ఆంధ్రరికి చింత పట్టుకొంది.ఇవన్నీ కూడా మనలను చివరకు సందేహములో ఉంచాయి. భగవంతుడు ఇవన్నిటికీ సమాధానము గ మార్గ నిర్దేశము చేసినాడు. శివుని పేరు శంకర అని అర్థము. అందరు అభివృద్ధి కావాలని అని. అప నమ్మకము వారితో కాకుండా భగవంతుడిని నమ్మిన వారితో ఉంటూ కాలము గడపాలి. ఈ జన్మకు మన తల్లి తండ్రులు కారణము కాబట్టి వారిని ప్రేమించడము మన విధి. లక్ష్మి నారాయణులు మన విశ్వానికి తల్లి దండ్రులు.ఎక్కువ మంది పిల్లలు ఉండటము వలన ఒక తల్లి నీరసముగా వున్నది. తడ్రి సంపాదనకు అనేక ప్రదేశాలు తిరుగుతూ ఉంటాడు. మనకు అనేక జన్మలు ఇట్చి బ్రహ్మ కూడా నీరస పడినాడు. కాబట్టి మనము ఎప్పుడు మోక్షము పొందుతాము.బూమి, బంగారము, అని మనదగ్గిర అనేక సంపదలు ఉన్నాయి. ఏవేవి చివరి దశ వరకు మన వద్ద ఉండవు. భగవంతుని దయ అనే సంపద మాత్రమే నశించకుండా ఉంటుంది. మనము ఎన్నోరకాలుగా సంపదలను సేకరిస్తాము. భగవంతుని

మామూలు పరిభాషలో ' పురుష ' అంటే మగవ్వాడు అని అర్థము వస్తుంది. కాని శ్రీ వైష్ణవ సాంప్రదాయములో పురు అంటే చాలా అని అర్థము. పురుష అంటే చాల ఇచ్చే వాడు అని అంటారు. ఆ చాల ఇచ్చే వాడు శ్రీమన్నారాయణుడు. ఆయన దయగలవాడు కాబట్టి చాల ఇస్తాడు. లక్ష్మి దేవి అతనిచేత ఇప్పింప జేస్తుంది.ఆమె దయ లేకపోతే నారాయణుడు తనకు తానుగా ఇవ్వడు. ఒక పిల్లవాడు తనకు కావలసిన వస్తువును ముందుగా తన అమ్మదగ్గరికి వెళ్లి అడగగా ఆ తల్లి తన బర్తకు చెప్పి ఇప్పించినట్టు ఉంటుంది. తండ్రి కంటే తల్లి తో పిల్లవాడు చనువుగా ఉండటము వలన ముందుగ తల్లి తో చెప్పుకుంటాడు. అలాగే భగవంతుడు కూడా తన బార్య అయిన లక్ష్మిదెవి చేబుతేనే భక్తునికి వరాలు ఇస్తాడు. కాకాసురుడు అనే రాక్షసుడు కాకి వేషములో వచ్చి సీతమ్మ చాతిని పొడుస్తూ ఉండగా రాముడు వెంటనే తన భాణము తో ఆ కాకి మీదకి విసరగా, కాకి రాక్షస రూపములోకి వచ్చి రాముని కాళ్ళ మీద పడతాడు. సీతమ్మ పక్కన ఉండి తన భర్త రాముని కోపాన్ని గ్రహించి చిన్న శిక్ష విధించి అతనిని రక్షించండి అని చెప్పడము వలన ఆ కాకాసురుడు బతికి భయట పడినాడు. కాని రావణా సురునిని మన్నించలేదు. ఎందుకని ? రాముని పక్కన సీతమ్మ లేదు కాబట్టి. ఆ రావణాసుర

మామూలుగా ఒక పెద్దమనిషి, చదువుకున్న మనిషి కాని మనకు ఎదుర్య్నపుడు వారికి తలవంచి గౌరవము ఇస్తాము. ఇది ఒక అణిగి ఉన్నాము అని తెలిశాచేసే ఒక మంచి మానవ లక్షణము. కాని ఒక భక్తుని విషయములో శివుడు ఆ భక్తునికి తలవంచినాడు. ఇది జరిగింది తిరుప్పానంద అనే రాజ్యములో. ఒక రోజు ఒక అమ్మాయి శివుని మేడలో పూలదండ వేయడానికి వచ్చింది. దండ వేయడానికి తన చేతులు పైకి ఎత్తగానే తను వేసుకున్న ఫై వస్త్రము జారిపోతుండగా పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నమూ చేస్తూ వున్నది. ఒక మంచి స్నేహము అనేది జారిపోతున్న వస్త్రాన్ని పట్టుకొని ఆమెను రక్షించడము లాంటిది .ఆవిదంగా జారిపోతున్న వస్త్రాన్ని చూసి తన పూలదండను శివుని మేడలో వేయలేక పోయింది. ఆ పరిస్థితి లో శివుని లింగము ఆ మాలను వేయించుకోవడానికి వంగింది. ఆ విధంగా కొన్ని సంవస్చరాలు ఉండిపోయింది. ఆ తరువాత ఆ రాజ్యము పాలించిన రాజు ఆ దేవేలయాన్ని అభివృద్ధి చెయ్యాలని అనుకున్నాడు. ముందుగ ఆ లింగాన్ని చక్కగా చెయ్యాలని అనుకోని గుర్రాలకు, ఏనుగులకు తాడుతో కట్టి లింగాన్ని చక్కగా చేయడములో విఫలమైనాడు. ఒక పరమ భక్తుడు ఆ రాజు తపన చూసి సహాయము చేద్దామని అనుకొన్నాడు.అప్పుడు ఒక పొడవాటి దారమునకు పూలు అల్లి శివలింగామునకు చుట

సంసార జీవనము నుండి భయట పడటము ఎలాగా అని మన అందరిలోని ప్రశ్న . మనలో చాలామందికి సమస్యలను పరిష్కరించుకొనే ఉపాయాలు , విగ్యానము లేకపోవడము వలన మనము సాదిన్చుకోవాలనే లక్ష్యము ఈ రోజులలో జరుగుటలేదు . కాబట్టి పనులు చేసి పెట్టె వారిని నమ్మాలె . అలాగే పుట్టుట , చనిపోవుట అనే జీవన చక్రము నుండి రక్షించఃబడాలె అని అంటే భగవంతుడి అవసరము ఉన్నది . మనకు మనము రక్షించుకోలేనపుడు భగవంతుడు మనలను ఎలా రక్షిస్తాడో అందుకు ఉదాహరణలు చూధాము . ఈనుగు భూమి మీద ఉన్నపుడు చాల భాలవంతుడు , ముసలి నీటిలో చాల శక్తి కలది . ఈ రెండు వాటి వాటి బలాలు చూపిస్తూ తమకు తాము రక్షించుకున్టాము అని అనుకున్నారు కాని చివరికి ఆ ఏనుగు భగవంతుడిని ప్రార్థించి తన ప్రాణము రక్షించుకోన్నది . భగవంతుడిని ప్రార్తించక ముందు ఆ భగవంతుడు అక్కడికి రానేలేదు . కాని ప్రార్థన వినగానే ఆగ మేఘాల మీద వెంటనే వచ్చి ఆ గజేంద్రుడిని రక్షించినాడు . అలాగే దుష్యాసనుడు ద్రౌపది చీరను లాగి నిండు సభలో అందరి సమక్షములో అవమాన పరచాలే అని ప్రయన్త్యము చేయగా , తాను కట్టుకొన్న చీర ముడిన

పెరియాల్వార్లు రచించిన పల్లాన్డులో భగవంతుని పాదాల స్పర్శవలన సకల పాపాలు తొలగిపోతాయి.అతడు భగవంతుని పాదాలను ఒక పద్మ కమలము లాగ పోల్చి మనలను తరింప చేసిన వాడు. ఆ పాదాలు రామావతారములో అనేక మైళ్ళు నడచినకూడా అరిగిపోని కాళ్ళు మరియు చాల భలము గలవి. అలాగే భగవంతుని చేతులు కూడా చాల భలము గలవి. అయితే భగవంతుని చేతులు కాకుండా కాళ్ళ ప్రాముఖ్యత ఏమిటి అని అంటే భక్తులు భగవంతుని చేతుల కంటే పాదాలు పట్టుకోవదములోనే ఎంతో ఆనందము అనుభవిస్తూ పరవశించిపోతున్నాడు. సీతమ్మవారు రాముని కాళ్ళు పట్టుకొంటే నిన్ను నీ పాపాలను వోదిలిపెదతాడు అని చెప్పదములోనే భగవంతుని పాదాల మహిమ తెలుస్తున్నది కదా. మనమందరమూ కూడా భగవంతుని దాసులము కాబట్టి భగవంతుని పాదాల దగ్గిరనే మన నివాసము. ఎలాగయితే మనము అందరిచేత చేతులు కలుపుతూ మర్యాదగా పలకరించినట్టుగా భగవంతుని చేతులు అందరిలాగా పట్టుకోలేముకద. కాబట్టి ప్రతి భక్తుని ముఖ్య విధి భగవంతుని చరనములు పట్టుకొని మొక్కడమే. తల్లి తన పిల్లలను ఎతుకొని ముద్దు పెట్టినట్టుగానే ఆ భగవంతుడు కూడా భక్తుల భాదలు తీర్చాలనే తపనో ఉంటాడట.భక్తుడు కూడా భగవంతుని చరణములు పట్టుకొని విడవకుండా ఉండాలని మన శ్రీ వైష్ణవ ఆళ్వారుల ఆశీర్వచన

There are reasons why the Azhvars have their respective names. Poigai Azhvar appeared in a pond (poigai) opposite the Yatoktakari temple in Kanchipuram. Hence his name. Pei Azhvar, the third Azhvar to make his appearance, was so caught up in Narayana bhakti, that he might be said to have been obsessed with Lord Narayana. This led to the name Pei. Parasar Bhattar refers to him as ‘mahat,’ indicating his greatness. Pei, in Tamil, also means big. Pei Azhvar’s God obsession was prodigious. But while this is understandable, how did Bhoothathazhvar get the name ‘Bhootham’? ‘Bhoo’ in Sanskrit means to exist. Bhoothathazhvar existed because of his devotion to Narayana, His bhakti was what sustained him. For him, to exist was to think of Narayana. After all one exists only with the realisation of the Supreme One. To exist is to know Him. While all the other Azhvars too lost themselves in Narayana bhakti, the first three Azhvars -- Poigai, Bhootam and Pei -- are the pioneers. And of these Bho

నాగాశాపాలు, సర్పదోషాలు, కాల సర్ప దోషాలు, కుజ దోషాలు మొదలైన వాటి పైన ప్రజలలో చాల అపోహలు ఉన్నాయే. ఎప్పుడో పామును చంపటం వల్ల ఇలాంటి దోషము కలుగుతుంది అనుకుంటారు. నిజానికి కాలమే సర్పము. ఇది జర జరా పాకి పోతూ ఉంటుంది. ఇది ఎన్ని మెలికలు తిరిగినా దీని ప్రయానమార్గము ధర్మ మార్గమే. దీని వెంట వెళ్ళే జీవులు ఎప్పుడూ ధర్మ మార్గములోనే ఉంటారు. లేదా అధర్మ మార్గములో వెళ్ళేవారు ఈ కాలసర్పం కాటేస్తుంది. కాలం భగవంతుని సృష్టి. అయినా ఆయన మానవ శరీరము ధరించినపుడు దానికి కట్టుబడి ఉంటాడు. మార్గ శీర్ష మాసములో ఉదయించే సూర్య భగవానుని "అంశుమాన్" అంటారు. కాలసర్పం ఈయన రథాన్ని "మహాశంకనాగ్" రూపములో అధిరోహిస్తుంది. ఈయన వాయువు రూపములో సమస్త ప్రాణికోటికి ప్రాణవాయువు నందిస్తాడు. ఇంద్రుడి ప్రార్తను మన్నించి హిరణ్యాక్ష, హిరణ్య కశాపులను విష్ణుమూర్తి వధించగా, ఇంద్రవధ కోసం గర్భవతి అయిన దితి వ్రత పాలనం చేయడం మొదలెట్టింది. కపటముతో మారువేషము దాల్చి ఇంద్రుడు సవతి తల్లి సేవ చేయడానికి వచ్చి, వ్రతభంగం చేసి పగలు నిద్రిస్తున్న దితి గర్భము లోనికి ప్రవేశించి పిండాన్ని నలభై తొమ్మిది ముక్కలు చేశాడు. వారు చనిపోక నలభై తొమ్మిద

Upanayana Samskara is the wearing of sacred thread, also known as యగ్యోపవీత ధారణము . Upanayan ceremony is observed by various Hindu communities. The Upanayana Samskara ceremony gives a child a second బర్త్ ఈ ఉపనయనము అనేది పిల్లవాడికి రెండవ జన్మ లాంటిది. ఈ ఉపనయనము ఇనతరువాతనే ఆ పిల్లవాడు వేదము నేర్చుకోవడానికి అర్హత సంపాదిస్తాడు. and entitles him to study the Vedas and participate in Vedic functions. In essence, after the యన్గ్యోపవీతము wearing ceremony, the child commences his journey on the road to spiritual life. ఈ యన్గ్యోపవీతము చేయడానికి మంచి ముహూర్తము చూసుకొని చేయాలి.

The path of దత్తాత్రేయ embraces all spiritual paths and is the source of all other traditions. He who treads the path of Truth, regardless of what religion he belongs to, is treading the path of శ్రీ దత్తాత్రేయ. As an incarnation of God, Datta came down to spread the universality of true religion. Anyone can be his follower, regardless of cast, creed, status, be they student, householder, recluse or renunciate. No matter what sect or religion the true seeker follows, eventually he comes under the guidance of శ్రీ దత్తాత్రేయ దేవత , the Eternal Spiritual Guide of all mankind. శ్రీ దత్త presence is not limited to any one country or sphere, as He is the Guru of all Gurus, the all-seeing, all-powerful, ever-present link between God and Man. However, special places of worship (Datta Peethas) have grown up around sacred areas, where His presence is most strongly felt by the sincere seeker of దత్త . These places include Suchindram, Senthamangalam, Mount Girnar, Nagalapuram in Andhra, Pr